در 5 سپتامبر به وقت محلی، یک سیستم ذخیره انرژی باتری کانتینری در اسکوندیدو، کالیفرنیا، ایالات متحده آتش گرفت. رئیس سازمان آتش نشانی محلی گفت: پاشیدن آب بر روی باتری ذخیره انرژی در حال سوختن ممکن است مشکل را بدتر کند، بنابراین اقدامات مداخله ای آنها عمدتاً در منطقه اطراف آتش سوزی متمرکز شده است که مطابق با بهترین روش های فعلی برای مقابله با آتش سوزی است. باتری لیتیومی آتش می گیرد در بهترین حالت حدود 12 ساعت و در بدترین حالت حدود 48 ساعت آتش خاموش می شود.

گزارش شده است که تاسیسات ذخیره انرژی در سال 2017 ساخته شده است و از سیستم ذخیره انرژی Advancion AES استفاده می کند. این نیروگاه با ظرفیت 30 مگاوات/120 مگاوات ساعت، بزرگترین نیروگاه ذخیره انرژی باتری در جهان در آن زمان بود. حادثه آتش سوزی باعث شد بیش از 500 شرکت تخلیه شوند و بسیاری از مدارس مجاور کلاس ها را متوقف کنند. اگرچه تکنسینها خوانشهای جوی را در فاصله 5 فوتی محل حادثه اندازهگیری کردند و گفتند که هیچ قرائت غیرطبیعی که نشاندهنده رسیدن دود سمی به سطوح غیرعادی باشد، پیدا نکردند، ساکنان محلی همچنان در وحشت بودند. منبع دیگری گفت که سیستم ذخیره انرژی که این بار آتش گرفت از باتری های لیتیومی سه تایی استفاده می کرد. در همین راستا بسیاری از اهالی صنعت گفتند که این مورد انتظار بود. با تجزیه و تحلیل حوادث مختلف آتش سوزی ذخیره انرژی در خارج از کشور در سال های اخیر، باتری های لیتیومی سه تایی اغلب ظاهر شده اند. با قضاوت از وضعیت بازار، مسیر اصلی فناوری داخلی به فناوری فسفات آهن لیتیوم تغییر یافته است، اما هنوز تعداد زیادی از سیستم های ذخیره انرژی باتری لیتیومی سه تایی در خارج از کشور مورد استفاده قرار می گیرند. یک شوخی جهنمی در صنعت در مورد باتری های لیتیومی سه تایی در خارج از کشور بسیار مناسب است: پاسخ: چند سال دیگر، دیگر نیازی به نگرانی در مورد آتش گرفتن سیستم ذخیره انرژی وجود نخواهد داشت. ب: چرا؟ پاسخ: زیرا باتری لیتیومی سه تایی پس از سوختن تمام انرژی ذخیره شده در آن ایمن است. یکی از کارکنان یک شرکت ذخیرهسازی انرژی اعتراف کرد که اگرچه عملکرد ایمنی فعلی لیتیوم سه تایی رضایتبخش نیست، اما نباید بیش از حد به فسفات آهن لیتیوم اطمینان داشته باشیم. از این گذشته، بسیاری از سیستمهای ذخیرهسازی انرژی وجود دارند که از باتریهای لیتیوم آهن فسفات استفاده میکنند که آتش گرفتهاند. اگرچه صنعت همچنان به تقویت پیشگیری ایمنی و کنترل ذخیره انرژی باتری لیتیومی در زمینههای مختلف مانند سلولها، باتریها، سیستمها، کنترل دما، حفاظت در برابر آتش و غیره ادامه میدهد، اما به طور فعال در حال بررسی راهحلهای جایگزین قابلاعتمادتر است. با این حال، هنوز "فقط یک فاصله کوتاه" از ایمنی مطلق واقعی است. در همان زمان، تحت تاثیر کاهش قیمت مواد خام لیتیوم، توسعه ذخیره انرژی الکتریکی سدیم نیز با دست اندازها مواجه شده است. اگرچه پس از توزینهای مکرر، بازار در نهایت سیستم ذخیرهسازی انرژی فسفات آهن لیتیوم را انتخاب کرد، صنعت ایمنی پشتیبانی نیز توسعه یافته است. با این حال، گزارشهای مداوم از حوادث مختلف آتشسوزی باتری لیتیومی همچنان اعصاب تمرینکنندگان را تحت فشار قرار میدهد. چگونه می توانیم سیستم های ذخیره انرژی را ایمن تر کنیم؟ این سوال همه شرکت کنندگان از دانشگاه گرفته تا بازار، از کاربران گرفته تا تحقیق و توسعه را شکنجه می دهد. در طرف دیگر گسترش اضطراب، دیگر مسیرهای فناوری ذخیره سازی انرژی مانند ذخیره انرژی جریان باتری، ذخیره انرژی باتری سرب حالت جامد OPzV و ذخیره انرژی دی اکسید کربن «به طور منحصر به فرد» در حال توسعه هستند. باتری های جریان از آب به عنوان حلال الکترولیت برای ذخیره انرژی استفاده می کنند. آب به خودی خود غیر قابل اشتعال و مقاوم در برابر شعله است، بنابراین الکترولیت خطر احتراق و انفجار را ندارد، بنابراین دارای خواص ذاتا ایمن است. از منظر اصول عملکرد، واکنش الکتروشیمیایی و کل فرآیند شارژ و دشارژ باتری جریان در شرایط آبی رخ می دهد. خطر احتراق و انفجار وجود ندارد و ایمنی مطلق را تضمین می کند. بر اساس "کاغذ سفید توسعه صنعت باتری جریان چین 2024" منتشر شده توسط شعبه کاربرد ذخیره انرژی انجمن صنعت برق فیزیک شیمیایی چین، تخمین زده می شود که ظرفیت تولید باتری جریان کشور من در سال 2025 به 30 گیگاوات در سال افزایش یابد. باتری سرب حالت جامد OPzV از سیلیس دوددار در مقیاس نانو به عنوان الکترولیت استفاده می کند. این یک ساختار 100٪ جامد بدون مایع و بدون نشتی است که به طور موثر مشکل ایمنی فرار حرارتی باتری و آتش سوزی را حل می کند. در حال حاضر، سیستمهای ذخیرهسازی انرژی باتری سرب حالت جامد OPzV در خارج از کشور به طور ایمن و پایدار در سناریوهای خاص مانند پایگاههای داده بزرگ و اتاقهای رایانه کار میکنند. سیستم ذخیرهسازی انرژی دیاکسید کربن، انرژی مازاد انرژی تجدیدپذیر یا توان خارج از پیک را برای به حرکت درآوردن کمپرسور برای تولید گاز دیاکسید کربن با فشار بالا مصرف میکند، آن را مایع میکند و در یک مخزن تحت فشار ذخیره میکند، و انرژی حرارتی فشردهشده را در محیط ذخیرهسازی گرما ذخیره میکند. . در فرآیند تولید برق، دی اکسید کربن مایع، انرژی حرارتی تراکمی را جذب کرده و قبل از ورود به منبسط کننده برای تولید نیرو، گازی می شود. ذخیره انرژی دی اکسید کربن دارای مزایای اقتصادی قابل توجهی است و از نظر ایمنی خطر احتراق یا انفجار وجود ندارد. یکی از مدیران یک شرکت ذخیرهسازی انرژی میگوید: «در واقع، بسیاری از مسیرهای فناوری در مقایسه با باتریهای لیتیومی از نظر ایمنی «مزیت خردکننده» دارند. مسیرهای فناوری واقعاً هستند، با این حال، با وقوع آتشسوزیهای مختلف ذخیرهسازی انرژی و حوادث آتشسوزی، شرکتهایی که احساس اضطراب و نگرانی میکنند ممکن است ابتکار عمل را به کار گیرند تا خارج از چارچوب فکر کنند و سایر مسیرهای فناوری ذخیرهسازی انرژی نیز فرصتهای توسعه مهمی را به دست خواهند آورد.
